"KLASZTOR I BAZYLIKA
Franciszkanie osiedlili się w Krakowie w 1237 r. Zgodę wyraził biskup Wisław, a kapituła krakowska podarowała teren pod budowę. Biskup pozwolił na utworzenie ośrodka duszpasterskiego i z ofiar składanych przez wiernych został zbudowany kościół i klasztor – zatem fundator zbiorowy, jak to jest zresztą do dzisiaj, co nie wyklucza później wielkich dobrodziejów, w tym Bolesława Wstydliwego. Jest to jedyny klasztor na ziemiach polskich, który nieprzerwanie istnieje do naszych czasów.
Kościół franciszkański od początku był zbudowany na planie krzyża łacińskiego na wzór kościoła św. Franciszka w Viterbo. W 1249 r. odbyła się w klasztorze kapituła prowincjalna i ten rok przyjmuje się jako datę konsekracji kościoła. Koncepcja budowy kościoła od początku uwzględniała przestrzeń wschodnią świątyni, zbliżoną do kwadratu i przyległej od zachodu długiej prostokątnej nawy. W 1277 r. franciszkanie uzyskali od księżej Kingi nowy teren i wtedy powstała idea asymetrycznego, dwunawowego korpusu kościoła. Ta druga nawa, zbudowana po stronie północnej, tej samej długości co nawa główna, poza wschodnią częścią, pokrywa się z dzisiejszą kaplicą Męki Pańskiej. Obie te nawy prawdopodobnie połączone były arkadami rozpiętymi na filarach i osobno nakryte dwuspadowymi dachami."